Paralı Görev

Atını yalağının önüne bağladı usulca. Gözleri dalgın uzaklara bakıyordu. Etrafı omzunun üstünden süzmeyi uzun zamandan beri alışkanlık edinmişti. Kimseye fark ettirmeden kimin, nerede olduğunu ; ne işle meşgul olduğunu kayıt ederdi adeta.

ÇAmurlu çizmelerine, toz içinde kalmış paltosuna baktı bir süre. Bu paspal hayatı bırakıp düzenli bir hayat kurmalıydı belkide. Bir han açar , güzel bir kızla evlenir ve dünyadan elini ayağını çekerdi. Yok orc'lar bi köyü basmış; yok nazgullar harekete geçmiş, yok sauron'un orduları dünyayı kasıp kavurmuş umrunda olurmuydu ozaman. Birasını yudumlayarak çocuklarını büyütürdü. Büyük savaşlar çıkana kadar ise ölmüş olurdu.

Tabiki bu gezgin hayatının çekiciliğide vardı. Kuşlar gibi özgür olmak, yeni yerler keşfetmek, her adımda heyecandan kalbinin çarpması... Bunlar kolay kolay bırakabileceği şeyler değildi Bardan'ın.

Sıçrayan Middilli Han'ına yaklaştığında ise yüzünü buruşturdu. Hanları genelde sevmezdi. Karanlık olurlardı ve genellikle kötü kokarlardı. Hanın kapısına iyice yaklaştığında kapının yanında ölece dikilip kendisini izleyen kızıl saçlı , iri yarı bir adam dikkatini çekti. Birine benzetmiyor değildi hani fakat tetikte olmalıydı heran. Elini kamasına atarak yürümeye başladı. Arkasından gelen ses onu olduğu yere çiviledi:
* - Bardan.. Hey Doymak bilmeyen Bardan. Bu sensin.. Eski Dostum...

Elini kamasından çekerek arkasını döndü. Hector'du bu. Rohan topraklarında karşılaşmıştı daha önce. Beraber altın avına katılmışlardı. Oldukça kötü bir sarhoş ve pis bir yalancıydı Hector. Yanında dikkatli olmazsa başına kötü şeyler gelebileceğini iyi biliyordu Bardan..

* - Heyyy. Hector. SEni düzenbaz hırsız. Sen daha ölmedinmi?
* - Ölmekmi ?? Hadi ama dostum. HEctor'u kim öldürebilirki.. Gel.. İçeri girelim ve buluşmamızın şerefine bana bir içki ısmarla..

Bardan ve Hector kol kola Han'dan içeri girdiler. İçeride boş bir masa bulup muhabbete başladılar. Laf lafı açıyor, konuştukça konuşuyorlardı. Bardan esefle iyice uykusunun geldiğini farketti. Hector ise laflarını dolandırıp duruyor ; hep aynı şeyleri söylüyordu. Arada birde gözlerini kayırıp arka masada oturan iki tane askeri gözetliyordu.

Bardan'da dikkat kesildi adamlara. Doğru ! asker elbisesi vardı adamlarda. Fakat hiçte askere benzemiyorlardı.
Adamlar içeceklerini içip para vermeden dışarı çıktılar. Hector bir anda konuşmasını kesip Bardan'a döndü:
* - Heltros Grimmer'in adamları. Bildiğin soyguncunun teki adam. Fakat gördüğün gibi arkasında ordu var. Bir kaç köylüden işin aslını araştırmak için para teklifi aldım. Eğer sende gelmek istersen seve seve paylaşabilirim.

Bardan doğrudan Hector'un yüzüne baktı. Güvenilir birisi olmamıştı hiçbir zaman Hector. Fakat paraya da ihtiyacı vardı. Ve bu asker gibi gözüküpte askerlikle uzaktan yakından alakası olmayan adamları merak etmişti. Bbuda yeni bir görevi kabul etmesi için yeterli bir sebepti.

Fakat tek bir sorun vardı. Kimdi bu Heltros Grimmer . Tehlikelimiydi? Başının elaya girmesinide istemezdi hiç .
Biraz bilgi toplamanın faydası vardı belkide. Yan masada oturan kırçıl saçlı adama yaklaştı hafifçe.

Bakarmısın... Hey sana diorum.. Birini soracaktım sana.. Heltros Grimmer.. Tanıyormusun

Adam gözlerini Bardan'a çevirdi ismi duyar duymaz. Omuzlarını düşürerek etrafa baktı. Sanki birileri onu izliyormuşcasına etrafı süzmeye başladı. Hafif ve kısık bir sesle konuşmaya başladı..
Heltros iblisin tekidir. Tek başına bir ordusu var. buradan bir günlük mesafede büyük bir çiftliği var. Krallar gibi yaşar. Çevredeki herkesten haracını alır. Bazı çevreler orclarla anlaşma yaptığını söylüyor. Bana sorarsan pek te yalan değil. Tek başına böle şeyler yapamaz. Kaç tane korucu işin aslını araştırmaya gitti. Fakat ne geri dönen oldu, nede bilgi getiren..Yerinde olsam yüksek sesle konuşmazdım dostum. İçkini iç ve buradan kaybol. En azından ben öyle yapacağım..

Adam masaya kafasını gömerek uyuma pozisyonuna girdi. Dinledikleri Bardan'ın aklını tamamen karıştırmıştı. Hector şaşırmış görünüyordu fakat yinede yüzünde bir sinsilik vardı. Bardan sağlıklı bir bilgi almadan olaya karışmamayı tercih ederdi herzaman. Yine öyle yaptı. İçkisini yudumlarken bilgi alabileceği irilerini aramaya başladı. Bu arada bir gözü Hector'un üzerindeydi. çünkü o pis gülümsemesi yüzüne geri gelmişti.

Hector sonunda susmuş ve sızmıştı. Gürültünün azaldığı söylenemezdi fakat eskisinden daha iyiydi durum. Elinde soğul birası etrafı süzüyordu Bardan. Ayık ve güvenilir bir bilgi kaynağı bulması lazımdı. Etrafta pek öyle insanlar görünmüyordu. Geneli ayyaş ve huysuzlardı. Ve keesinlikle ağızlarında bakla ıslanmazdı. Yatıp uyumak en iyisiydi. Hector'u masada bırakarak hancının yanına doğru geldi. Bir oda kiralayarak yukarıya çıkmalıydı. Rahat bir uykudan sonra meseleyi daha rahat inceleyebilirdi. Tam hancının yanına gelmiştiki tanıdık bir çığlık gürültüyü kesip biçti adeta. Ardından bir çığlık daha. Evet bu sesi tanıyordu. Nerede duysa tanıdırdı. Elini kılıcına atarak Handan dışarı fırladı. Seslerin geldiği yöne doğru temkinli bir şekilde yürüyordu. Köşeyi döndüğünde sesin sahibini gördü. Doğduğundan eri dünyadaki herşeyden çok arzuladığı kadın.. '' Elena ''

Hafifçe etrafı süzdü Bardan. Yerde üç kişi yatıyordu. İkisinin kafası kopmuş diğerinin ise iki kolu ve bir acağı yoktu. Herhalde kan kaybından ölmüş olmalıydıki hiç hareket etmiyordu. Kalan üç kişi ise Elena'nın çevresini sarmışlardı. Fakat Elena'yı tanıyan Bardan adamların hiç bir şansı olmadığını biliyordu. Öyle de oldu. Elena kılıcını döndürdüğünde adamlardan üçüde yerdeydi. Kopan el ve ayaklar etrafa uçuşuyordu. Elena gözleri dönmüş birşekilde arkasını döndüğünde toplanan kalabalık bir anda dağılmıştı. Elena Bardan'ı görmüş fakat hiç bir tepki vermemişti. Bardan'da ona baka kalmıştı...

Bardan'ın kafası tamamen karışık bir haldeydi. Bu sünepe adamda kimdi böyle? Elena neden o adamlarla savaşıyordu? Kafası allak bullak olmuştu. En iyisi içmek diye düşündü Bardan. Bira bardağını sonuna kadar kafasına diktikten sonra ELena'ya döndü.
- Beni bilirsin. Orada burada dolaşıp bela ararım.. Burada da bir bela buldum. Eğer işin yoksa bana katılabilirsin.. Adı Heltros Grimmer..
Bardan son kelimeyi söylediğinde Carlos gözle görülür bir şekilde irkildi. gözbebekleri büyüyerek yüzü bembeyaz oldu. Carlos'taki bu değişikliği farkeden Bardan bu sünepe herifin Heltros'u tanıdığı kanısına vardı. Pek yanılmıyorduda. Carlos cam sanatıyla uğraşırdı. Mükemmel seramikler, bardaklar, kavanozlar yapardı. Ayrıca süs eşyaları ve aksesuar işiylede ilgilenirdi. Bu eşsiz yeteneği çevreye nam salmış, tüm zenginlerin aradığı biri olmuştu Carlos. Heltros bunu duyunca Carlos'u altın yumurtlayan tavuk olarak görmeye başlamışdı. Adamlarını yollayarak haraca bağladı Carlos'u. Para vermek istemeyen Carlos'u adamlar sıkıştırarak işkence yapmak istiyorlardı. Ne yazıkki bu adamlar Elena'nın öldürdüğü adamlardı.
Bardan Elena'ya dönerek :
Senin olayın ne bebek. O adamlara neden sinirlendin? Çok merak ediyorum doğrusu..
diye sordu..