İhanet

Bir saat kadar sonra herşey hazırdı Tiran için. Yaratığı yolda alaşağı etmişler giysilerini çıkarıp Tiran'ın vücuduna geçirmişlerdi. Tiran açıkta kalan kolları, elleri ve bacaklarının bir kısmına çamur sürmüştü. Mükemmel bir iş olduğu söylenemezdi ama kimse onu bir insana da benzetemezdi. Plan şuydu: Tiran içeri girip bir göz atacak yeteri kadar şey gördükten sonra oradan ayrılıp ormanın doğu tarafına gidecekti. Gözcüler orada onu atlarla bekliyor olacaklardı. Planı uygulamak için harekete geçtiler.
Tiran şüphe uyandırmamak için biraz yürüyüşünü değiştirdi. Kendisine bol gelen kıyafetleriyle vücudunun arasına kılıcını sokuşturdu. Sırtına kargısını bağladı. Ellerinde yeterince ip yoktu o yüzden ufak bir iple bağladılar kargıyı. Hazırlıklar bitince o yaratıklar gibi kapıya doğru ilerledi Tiran. Kapıya ilerleyen hiçbir yaratık görülmüyordu etrafta. Kapı onlar gözetlemeye başladıklarından beri açıktı, hiç kapatılmamıştı. Heralde dört bir yana gözcülerini gönderiyorlar diye düşündü Tiran. İçeri girmek için bir engel yok gibi görünüyordu. Kapının başındaki iki nöbetçi surların üzerinden ona bir göz atıp, ne yapıyorlarsa onun başına döndüler tekrar. Tiran içeri girdi. İsengard'ı ilk kez bu kadar yakından görüyordu. Efsanelerde anlatılanlardan çok farklıydı burası. Her yerden gökyüzüne kapkara dumanlar yükseliyordu. Delicesine dönen çarkların sesleri ortalığa yayılıyor ve yere açılmış yarıkların içinden vahşi yaratıkların çığlıkları duyuluyordu. Ortalıkta Tiran'ın hangi ırktan olduğunu bilmediği yaratıklar koşuşturuyor, düzensizlik ve kargaşa içinde kendilerine verilen görevleri yerine getirmeye çalışıyorlardı. Tiran dikkat çekmemek için olabildiğince bunlara benzemeliydi. Belki onlar gibi ordan oraya deli misali koşturacaktı ama, İsengard'daki bu yaratıkları ve Orthanc ordusunun gücünü merak ediyordu.